در بحث تخصصی باسکول جاده ای، کلمه “ظرفیت” کاربرد بسیار زیادی دارد؛ اما توجه داشته باشید که ظرفیت، تنها به حداکثر وزنی که باسکول توزین می‌کند، اطلاق نمی شود، بلکه تعداد کامیون یا تریلی که هر روز توزین می‌شوند نیز، تعیین کننده ظرفیت باسکول جاده ای هستند. در واقع، برای تعیین ظرفیت باسکول جاده ای، نیازهای فعلی و آینده نیز در نظر گرفته می شود.
ظرفیت باسکول جاده ای چیست؟
ظرفیت در انواع مدل های باسکول جاده ای را می توان به روش های مختلفی بیان کرد که عبارتند از:
• ظرفیت ناخالص (یا ظرفیت اسمی)
این ظرفیت، شامل مجموع وزنی است که از طریق بار توزین شده در کل سطح باسکول جاده ای محاسبه می شود.
• ظرفیت بار متمرکز (CLC)
میزان باری که در فرآیند توزین در هر محور باسکول در نظر گرفته خواهد شد، با عنوان ظرفیت بار متمرکز شناخته می شود.
• حجم ترافیک
میزان ترافیک باسکول، برابر با تعداد وسایل نقلیه ای است که توسط باسکول جاده ای در طول روز توزین می شوند.
در بخش بعد، هر یک از این بخش ها به همراه تاثیر آنها بر تعیین ظرفیت باسکول جاده ای بررسی خواهند شد.
ظرفیت ناخالص
ظرفیت ناخالص باسکول مورد نظر شما، می بایست از وزن کل سنگین ترین کامیون بارگیری شده بیشتر باشد. با این حال، سازندگان این محصول، تقسیم بندی های متفاوتی برای ظرفیت باسکول جاده ای دارند و شما باید نزدیک‌ترین ظرفیتی را که با کسب و کار شما هماهنگی دارد، انتخاب کنید. برخی از شرکت های تولید کننده باسکول جاده ای، ظرفیت های بسیار بالایی را در لیست تولید خود در نظر می گیرند تا مزیتی نسبت به رقبای خود داشته باشند.
به یاد داشته باشید که اگر باسکول خود را برای یک ظرفیت بالا پیکربندی کنید اما در واقعیت، از آن ظرفیت استفاده نمی‌کنید، مقررات توزین به شما هشدار می‌دهد که با انجام این کار، امکان خطا را بالا می‌برید، زیرا یک باسکول با ظرفیت بالا که محموله های با وزن کم را توزین می‌کند؛ تاثیر درصد خطای وزن سازه بر روی عدد نهایی بالا است.
ظرفیت باسکول جاده ای؛ تعیین ظرفیت ناخالص
ظرفیت ناخالص به روشی که برخی از مشتریان ممکن است تصور کنند، تعیین نمی شود. شرکت های تولید کننده باسکول، برای تعیین ظرفیت ناخالص این محصل، آن را آنقدر بارگذاری نمی‌کند تا از کار بیفتد!
ظرفیت ناخالص باسکول ها، معمولا بر اساس فرمول‌های استاندارد اندازه‌گیری می‌شود که در آن، تعداد و ظرفیت لودسل‌ها، ماژول‌های باسکول، تعداد محورها و تلرانس(خطا) اندازه گیری دخالت دارند.
با این حال، ظرفیت ناخالص معیار واقعی برای تعیین توزیع بار در سراسر سازه باسکول نیست. در دنیای واقعی، کامیون ها بارهای خود را به طور یکنواخت در کل سطح یک باسکول توزین نمی‌کنند. این وسایل، بارها را بر روی محورهای خود متمرکز می‌کنند؛ به همین دلیل است که در برخی مناطق، ظرفیت باسکول جاده ای بر اساس CLC یا ظرفیت بار متمرکز تعیین می شود.
ظرفیت بار متمرکز (CLC)
CLC یک معیار اندازه گیری وزن در استاندارد NIST/NTEP است که در ایالات متحده و سایر مناطقی که این استاندارد را می شناسند؛ اجرا می‌شود. محدودیت های وزنی برای وسایل نقلیه جاده ای اغلب به عنوان حداکثر وزن مجاز برای یک محور دوتایی (دو محور که در کنار یکدیگر و به اندازه 2.5×1.2 متر قرار گرفته اند.) بیان می شود. CLC حداکثر وزن محوری است که باسکول بر اساس آن وزن، هر محور را توزین می‌کند.
ظرفیت باسکول جاده ای بر اساس حجم ترافیک
حجم ترافیک روزانه یا به عبارتی، تعداد کامیون هایی که شما در طول روز توزین می‌کنید؛ از دیگر مواردی است که بایستی در تعیین ظرفیت باسکول در نظر بگیرید. اگر حجم کاری شما بالا است، باید از باسکول هایی با بدنه مقاوم و استحکام بالا استفاده کنید. در مورد انتخاب لودسل و نمایشگر نیز، بهتر است از مدل هایی با کیفیت با طول عمر بالا خریداری کنید.
در نهایت، دقت داشته باشید که در هنگام خرید باسکول بر اساس ظرفیت، تنها نباید به حداکثر ظرفیت توزین آن توجه کنید. پس از اینکه حداکثر ظرفیت را بر اساس سنگین‌ترین ماشین بارگیری شده محاسبه کردید، ظرفیت محوری و حجم ترافیک را هم در نظر بگیرید. با در نظر گرفتن این موارد و تاثیری که سایز و وزن خود باسکول بر دقت کارکرد آن دارد اقدام به خرید باسکول با ظرفیت دلخواه نمایید.
