هنری مینزبرگ، نظریه پرداز مشهور مدیریت، از جمله افرادی است که همراه به دنبال یافتن پاسخ برای این پرسش بوده است. مینزبرگ، مدیریت در دنیای واقعی را جدای از آن چیزی می داند که در دانشگاه ها آموزش داده می شود. از نظر وی، رویارویی با هرگونه چالش محیط داخلی یا خارجی، از ظوابط محدود کننده دولتی گرفته تا تغییر در استراتژی رقبا یا تنش های رفتاری کارکنان و صدها نمونه دیگر، از جمله مواردی است که در آموزش های دانشگاهی به فراموشی سپرده شده است و به اعتقاد مینزبرگ، کلاس های درسی مرسوم دانشگاهی نمی‌توانند ابزارهای لازم جهت مقابله با این چالش ها را در اختیار دانشجویان قرار دهند. دانشجویان با نشستن روی صندلی و گوش دادن به سخنان اساتیدی که آنها نیز احتمالا فقط در دانشگاه حضور داشته‌اند و نه در جایگاه واقعی یک مدیر اجرایی، نمی‌توانند تبدیل به مدیرانی کارآزموده شوند. مدیری که در این کلاس ها آموزش می بیند شاید برای مدیریت همچون کلاسی مناسب باشد، اما برای مدیریت یک سازمان بزرگ بین المللی و یا حتی یک شرکت کوچک نیز بعید است توانایی و شایستگی داشته باشد.
بسیاری از کارمندان فکر می‌کنند، مدیران موفق ابر انسان‌هایی هستند که با توانایی های خارق ‌العاده به دنیا آمده‌اند و هر فردی که فاقد این استعدادها باشد، توانایی تبدیل شدن به مدیری لایق و خوب را ندارد؛
در مقابل بسیاری از دانشجویان رشته‌ی مدیریت تصور می‌کنند با خواندن کتب درسی و پس از پاس کردن دروس دانشگاهی به مدیری بی‌نظیر تبدیل خواهند شد؛ اما حقیقت چیست؟

دکتر کیهان کیا، مدیرعامل شرکت فناوری پندکاسپین ، تولیدکننده‌ی سیستم‌های توزین و باسکول جاده ای به طور مختصر ولی جامع در این باره توضیحاتی ارائه می‌کند.